Overigens LIX

Het is vandaag het begin van de Week tegen de Eenzaamheid. Gelukkig duurt het maar een week. Maar ja, volgende week is er weer een week. Geen idee van wat trouwens. Het is je reinste hulpverleningsindustrie. Meer dan een miljoen Nederlanders voelt zich sterk eenzaam, lees ik zojuist op de site van de Week. Als dat zo is, verklaart dat meteen de Week, want massa is immers kassa. 'Hier is het gezellig', roepen de subsidiegestuurde organisaties je toe, maar je bent nergens eenzamer dan met velen, de anonimiteit van de menigte, de klauwen van Graaggrijpers en Kniplegers.

Ik word er een beetje iebelig van, van zinnen als 'Iedereen kan deelnemen aan de Week tegen Eenzaamheid door het bezoeken van zo'n fijne georganiseerde activiteit', gevolgd door dat vreselijke 'Kom erbij.' Doet me erg denken aan woonzorgcomplexen, waar het op de gangen altijd meurt naar dunne soep van gisteren en waar ze zaaltjes hebben voor dagbestedingsactiviteiten, wat nog niet het ergste is, want het ergste is dat je als 89-jarige wordt gedwongen 'vrijwilliig' naar zo'n activiteit te komen. Zit je daar tegen je zin te mensergerjenieten of te borduren met al de mensen die je kunt luchten noch zien. God, wat mis je dan ineens de eenzaamheid van het zalig alleen zijn.

Ik zeg niet dat eenzaamheid geen probleem kan zijn, ik heb het van nabij meegemaakt, maar ga dan bij wie je lief zijn op bezoek, elke dag als het moet, niet een week, geen maand, dagelijks.