Overigens LII

Over twee weken is het vijf jaar geleden dat Ko Wierenga overleed. Zijn naam viel toen ik in de nazomerzon in gesprek raakte over deze ex-burgemeester van Enschede. Zijn naam tintelt in de stad enigermate vanwege het Ei van Ko, een waterpartij vóór het stadhuis aan de Langestraat en ik vind dat te weinig. Niet dat het daarom belangrijk is, maar ik zeg het toch maar even. Ik zou willen dat zijn naam wordt gekoppeld aan iets dat ertoe doet. Er heerst eenstemmigheid over 's mans betekenis voor stad én streek - het niveau van Edo Bergsma, die trouwens precies zeventig jaar dood is. Vast staat dat beiden van immens belang waren bij de ontwikkeling van de stad in de nadagen van enerzijds de textielbaronnen en anderzijds de textielproletaren.

Wierenga heb ik in 1995 persoonlijk leren kennen, het oprichtingsjaar van de Roskam. Ik kom daar zo meteen nog even op terug. Op een aantal manieren, in wisselende situaties, maakte ik Wierenga mee. Hij was een Drent die voor de PvdA in de Tweede Kamer had gezeten, maar een specifiek doel wilde dienen: de herrijzenis van een textielfabriekstad in verval. Ongetwijfeld was het ook een beloning voor sociaal-economische én sociaal-democratische strijd vanuit de Tweede Kamer. Hij trad in Enschede aan in 1977, toen ik vers van de middelbare school leerling-journalist werd, maar ik had vakmatig aanvankelijk niks met die stad. Enschede, daar ging je naar toe voor de bioscoop en de schouwburg, en voor Jansen&Janssen en Het Bolwerk. 

Enschede werd voor mij als verslaggever interessant vanaf de oprichting van de Roskam, uit onmin vanwege de fusie van de laatste twee zelfstandige dagbladen, wat een betere krant zou opleveren (nou, dat hebben we in Twente geweten). Wierenga zei meteen ja toen hem werd gevraagd voorzitter van de Raad van Advies van de Roskam te worden. Hij was toen net burgemeester af en vond de verschraling van de journalistieke arbeidsakker dramatisch. Ik kon het goed met hem vinden, maar denk dat we als burgemeester en verslaggever vaak zouden hebben gebotst. En ook daarom moet zijn naam worden gekoppeld aan iets dat ertoe doet. We hebben de Edo Bergsmabrug, we wachten op de Ko Wierengaboulevard aan het Koningsplein.