De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens XLIX

Het is weer de pruimentijd. En meer dan dat. De rode  en de blauwe bessen. Op een fietstocht die me vanmiddag naar Springendal en naar Mageler Es bracht geurde het naar ooft en oogst. Alles stond op ontsluiten en uitstulpen. De natuur, of wat daar volgens velen voor doorgaat, is weer toe aan de verstuiving der zaden.

Ik heb het zelfs in mijn tuin gezien waar de bijen, de vlinders, de libellen en Ons Lieve Heer op Zolder weet wat er nog meer in de hoogzwangere nazomer zoemt, zwermt en zwabbert. Het wiebelt en waggelt naar de vermenigvuldiging. De anemonen worden leeggezogen. Zelfs de distel krijgt een beurt. Uit elk kelkje komt een melkje.

In het schoonste buitenleven van van de wereld zag ik hedenmidag boerenzonen op tractoren, boerendochters in de Twentse tuilerieën, hier en daar witgoed aan de lijn, en vooral ook de rijpheid in manden en schalen bezijden de landwegen. Op tafelsen in kisten, vaak overluifeld, glimknalde het vruchtvlees met zijn kostelijke sappen. In een blikje of potje moet je het geld storten dat de prijs is. In goed vertrouwen. Ik was vier euro vijftig kwijt voor twee potten jam (marmelades van gele pruim en rode bes), zeven blozende peren met hier en daar een buts, een paar trossen kleine blauwe druiven drie kokette appels met moedervlekken.

Het orgasme van de natuur is een lust voor de mens - en  alle sappen die erbij horen. Lang leve de pruimentijd. En meer dan dat.

 

 

Deel dit nieuws!