Overigens XLVIII
Als de cultuurprijs van Overijssel in het najaar voorbijgaat aan Daniel Rowland moet iedereen die daar debet aan is een jaar lang op een dieet van vioolzaad worden gezet. Geen idee met wie de violist uit Weerselo moet wedijveren, maar geen hunner kan in zijn schaduw staan.
Zijn held Ivry Gitlis heb ik denkelijk vijf of zes jaar geleden in het kerkje op Het Stift zien optreden, toen ik nog een fiets met twee wielen had waarmee ik me derwaarts begaf. Rowland haalde Gitlis naar Het Stift voor onder meer het even wereldberoemde als hartbrekende 'Sicilienne' van Maria Theresa von Paradis, van wie, overigens, wordt gezegd dat ze noten van Carl Maria von Weber pikte. Afijn, er was hoe dan ook bevlekt of onbevlekt een Maria bij de ontvangenis betrokken.
Gitlis leeft nog en werd afgelopen zaterdag 96 jaar, en nee, hij komt dezer dagen niet naar het meerdaagse Internationaal Stift Festival in Weerselo en ommelanden. Hij kreeg eerder dit jaar wel de Life Achievement Award van Israel, zijn geboorteland, dat hij, overigens, geen 'state' noemt doch een 'state of mind'. Man van de wereldpotpourri in kruisverbanden met Lennon en Clapton, zoals ook Rowland ('no risk no life') mixt en fixt met Afrikaanse en Arabische muziek.
Rowland is behalve begenadigd en wereldwijd befaamd musicus/violist (Brodsky Quartett) ook gelouterd artistiek leider van het door hem alweer veertien jaar geleden geëntameerde Stift Festival. Ik maakte met het jonge multitalent en zijn oude muziekmaestro vijf of zes jaar geleden kennis nabij het graf op Het Stift van zijn Engelse vader, de violist David Rowland. Ik kwam er trouwens op uitnodiging van zijn moeder, Anny Blenken Blijdenstein, geboortig uit een roemrijk Twents textielgeslacht, die de redactie van de Roskam had bestormd met folders, flyers en parafernalia.
In de aanloop naar de vijftiende editie van het Stift Festival komt niemand in de buurt van Daniel Rowland als het om de cultuurprijs van Overijssel gaat, op straffe van twaalf maanden vioolzaaddieet. Waarom, dat is deze week voor de veertiende keer te zien, te horen en te ervaren.