Overigens X

De gemeenteraad van Almelo is vermoedelijk de meest democratische van - in elk geval - de regio Twente. Aanvankelijk leek burgemeester Gerritsen dat prachtig te vinden. Kind van de streek. Geboren in Enter, wethouder in Wierden om daarna uit te vliegen als burgemeester van forensenbunkers. Zijn echtgenote wilde evenwel terug naar de gebootestreek. Na een vergaafse poging in Hellendoorn aan de ketting te komen probeerde hij Almelo. Met succes. De stad waar hij schoolging drukte hem aan de borst en de wimpel van Almelo wappert aan de Bachlaan.

Moeilijke gemeente? Hoezo dan? Balsturige gemeenteraad. Wat dan? Hij wou er niet aan, deze hardliner van de VVD, met zijn hang naar aanpakken en oppakken. Vier en een half miljoen voor een reorganisatie. Grote plannen, alles op de kop. Hij zou die varkentjes wel even wassen. Wellicht tegen beter weten in. Vanavond was er voor het eerst her grimas van de  twijfel, want de raad van Almelo mag de meest democratische zijn in de gebenedijde regio Twente, enige structuur zit er niet in. In de vergadering van de raad is het Zwientie tikken met Zielman.

Almelo wil niet worden geleid. Almelo lijdt liever. Het kostte vanavond moeite en tijd om raadsleden in een paar commissies benoemd te krijgen. Je zag Gerritsen zich kapot ergeren. En griffier Steenbergen lijkt al máánden verpulverd van de sfeer. En de burgemeester  – hij zei het zelfs hardop – vreest voor ‘de beeldvorming naar buiten’. Een burgemeester die het om de beeldvorming gaat!  Hij kan beter beginnen zich te bekreunen over zijn eigen beeldvorming.

De traditie van Almelo kent ruwe mores, zo volk, zo raad, ook als het om democratie gaat. Wat vandaag wel lukte, al vóór de raadsvergadering, was de eerste afscheiding. De tweekoppige PVA is in onmin en brouille gespleten: leidsman De Olde blijft de partij trouw (als enige, ook het bestuur van de club koos het hazenpad) en afscheider Weinreder begint voor zichzelf, wat in de Almelose politieke traditie betekent dat er weer veertien raadsfracties zijn.